China
China heeft Tibet altijd gezien als een deel van China. Ze hebben alleen tot 1949 nooit de kans gekregen om het in te nemen. Toen er in 1949 een nieuwe regering kwam lukte het de Chinezen om Tibet met een groot leger binnen te vallen. Een paar jaar later dwongen ze Tibet om een akkoord te tekenen. Voor de Chinezen was de inname van Tibet alleen een bevestiging. Het bevestigde voor hun alleen dat zij heerser waren over Tibet.
Langzaam
werd China iets losser, zo leek het tenminste. Uiteindelijk was dit
vooral schijn: de grootste onderdrukkingen bleven en een
onafhankelijkheid van Tibet bleef onbespreekbaar. Tibet bleef
hiertegen protesteren maar hier werd niet veel aandacht aan besteedt
. De demonstraties werden hardhandig onderdrukt.
De
Tibetanen hadden hun eigen manier van landbouw. Maar toen de Chinezen
in Tibet kwamen werd de hele landbouw veranderd, de Chinese manier
van landbouw werd ingevoerd. Maar de grond was niet geschikt voor
deze manier van landbouw, dus dat zorgde voor uitputting van de
grond, waardoor hele stukken grond niet meer gebruikt konden worden
voor de landbouw.
Ook
is China al heel lang bezig met een massale bevolkingsverplaatsing.
De Chinezen willen Tibet definitief ‘Chinees’ maken. Door deze
massale bevolkingsverplaatsing zijn de Tibetanen nu minderheid in
eigen land.
China
zorgt er ook voor dat bijna geen toeristen Tibet in kunnen komen. Als
je als toerist naar Tibet wilt moet je een speciale vergunning hebben
en je hebt ook een visum nodig. Deze reis naar Tibet mag dan ook
alleen maar in een groep zijn. De vergunning om in Tibet te mogen
reizen krijg je niet makkelijk. Je hele geschiedenis wordt uitgespit
en alleen als je door die test heen komt mag je naar Tibet. Dus
mensen die voor een onafhankelijkheid van Tibet zijn kunnen Tibet
niet in. Daardoor wordt het steeds moeilijker om de buitenlandse
steun voor Tibet aan de Tibetanen duidelijk te maken. China denkt dat
ze daarmee de energie van de Tibetanen omlaag halen en grote
buitenlandse projecten kunnen tegengaan.
Tibet
Tibet heeft een cultuur waarin ze conflicten liever door verbaal contact oplossen. Toen de Chinese Regering met een leger Tibet binnenviel waren de Tibetanen daar helemaal niet klaar voor. Het was best gemakkelijk voor de Chinezen om Tibet in te nemen. In het begin waren de Tibetanen nog bereid te praten en te onderhandelen. Ze wilden best concessies doen om toch nog een ‘leuk’ en ‘normaal’ leven te kunnen lijden. China wilde echter geen onderhandelingen, ze stonden geen onderhandelingen toe en daarom kwam er geen beweging in het conflict.
Door
de onderdrukkingen kwam het zelfs zo ver dat de Dalai Lama moest
vluchten. Veel Tibetanen waren het daar totaal niet mee eens, maar
verzet kwam er niet. Pas toen de Chinezen iets losser leken te worden
gingen de Tibetanen massaal demonstreren. Om de demonstraties nog
heftiger te maken staken sommige Tibetanen zichzelf eerst in brand
voordat ze hun boodschap duidelijk proberen te maken. Toch wil China
niet naar deze demonstraties luisteren.
Conclusie
China en Tibet zijn allebei heel verschillend qua mening. China vindt dat Tibet Chinees is en dat daar niets tegenin gebracht kan worden. Tibet vindt dat China te ver is gegaan met het onderdrukken. Tibet had het niet vreselijk gevonden om tot China te behoren, maar de Tibetanen wilden hun cultuur houden. Nu de cultuur onderdrukt wordt zijn de Tibetanen het er niet meer mee eens. Dit is tevens een van de grootste factoren tot verzet. Daarom komen er ook steeds meer protesten, want ook uit het buitenland komt er steun voor een onafhankelijk Tibet. Omdat beide partijen eisen hebben en ze vast besloten zijn geen water bij de wijn te doen, is dit conflict lastig op te lossen. Er zullen nog veel belangrijke standpunten losgelaten moeten worden om dit conflict te stoppen.
bronnen
Conclusie
China en Tibet zijn allebei heel verschillend qua mening. China vindt dat Tibet Chinees is en dat daar niets tegenin gebracht kan worden. Tibet vindt dat China te ver is gegaan met het onderdrukken. Tibet had het niet vreselijk gevonden om tot China te behoren, maar de Tibetanen wilden hun cultuur houden. Nu de cultuur onderdrukt wordt zijn de Tibetanen het er niet meer mee eens. Dit is tevens een van de grootste factoren tot verzet. Daarom komen er ook steeds meer protesten, want ook uit het buitenland komt er steun voor een onafhankelijk Tibet. Omdat beide partijen eisen hebben en ze vast besloten zijn geen water bij de wijn te doen, is dit conflict lastig op te lossen. Er zullen nog veel belangrijke standpunten losgelaten moeten worden om dit conflict te stoppen.
bronnen
- Tibet Support Groep Nederland, Tibet en China 1900-1949, 5 Oktober 2012, http://www.tibet.nu/over%20tibet/31-geschiedenis/69-1900-1949
- Tibet Support Groep Nederland, Bezetting van Tibet, 12 Oktober 2012, http://www.tibet.nu/over%20tibet/31-geschiedenis/70-bezetting
- Upact, Tibet-China, 12 Oktober 2012, http://conflictenteller.nl/tibet-china.html
- Verrijp, A. en W, G., Geschiedenis van China, 12 Oktober 2012, http://www.landenweb.net/china/geschiedenis/
- AFP, China sluit Tibet voor toeristen, 26 Oktober 2012, http://www.nu.nl/buitenland/2828207/china-sluit-tibet-toeristen.html
- Redactie van het AD, Zelfverbranding Tibetaan in Oosten China, 26 Oktober 2012, http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/3335141/2012/10/22/Zelfverbranding-Tibetaan-in-oosten-China.dhtml
- Auteur onbekend, De grote Bosatlas. 53e druk, Groningen: Wolters-Noordhoff, 2008
- Brinke, W. B. ten & Jong, Chr. de & Padmos, J.H.A., Basisboek de Geo. 1e druk, Amersfoort: ThiemeMeulenhoff, 2007
- Auteur onbekend, De grote Bosatlas. 54e druk, Groningen: Wolters-Noordhoff, 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten