Wat is de economische achtergrond van het conflict?

In deze deelvraag leggen wij de economisch factoren van het conflict uit. Dit is om meerdere redenen een belangrijk punt. De voornaamste reden is het geld dat China kan verdienen met het water in Tibet. Maar ook demografische redenen spelen een rol.
Delfstoffen
Zelf ontkent China dat hij Tibet bezet om de grondstoffen die zich hier bevinden. Maar dit is wel het geval. Al heeft Tibet in tijd van zelfstandigheid nooit mijnen gehad, het aantal groeit echter wel. China wil winst maken in Tibet door de mijnbouw, in de grond zitten namelijk delfstoffen als koper, molybdeen, lood, zink, goud en zilver. Tibet heeft door deze mijnbouw wel economische groei. Of het geld ook echt in de zakken van de Tibetanen komt, is de vraag. De Chinezen profiteren hier veel meer van.
Auteur onbekend, De grote Bosatlas. 54e druk, Groningen: Wolters-Noordhoff, 2012 
Verdeling van de welvaart
Tibet is één van de armere regio's van China. De groei is laag en het Bruto Regionaal Product minder dan 2000 euro per inwoner. Terwijl het gemiddeld in heel China 3346 euro is. Dit is geen reden voor China om Tibet in te vallen, maar wel een reden voor Tibetanen om zich te verzetten. Een factor om naar zelfstandigheid te streven, omdat ze in economisch opzicht worden achtergesteld, dits is ook te zien in het kaartje hierboven.
Water
In Tibet zijn veel meren, gletsjers en rivieren met zoet water. In dit gebied is de bovenloop voor veel grote en belangrijke rivieren in Azië: de Indus, Sutlej, Brahmaputra, Salween, Mekong, Gele Rivier en Yangtze. De belangrijkste rivier in China, de Chang Jiang, begint hier ook. Hij is het belangrijkst omdat deze rivier het hoogste debiet in China heeft. Bij deze rivieren wil de Chinese regering dammen en waterkrachtcentrales bouwen. Op deze manier kunnen ze miljarden verdienen met het opwekken van hydro-energie.
Auteur onbekend, De grote Bosatlas. 53e druk, Groningen: Wolters-Noordhoff, 2008 
Dunbevolkt
Ook is Tibet een dunbevolkt gebied in tegenstelling tot het dichtbevolkte China, wat je terug kunt zien op de kaart hierboven. Daar maakt China gebruik van, door Tibet aantrekkelijk te maken om naar te emigreren. Veel Chinezen emigreren naar Tibet, daarom zijn de Tibetanen in de minderheid in hun eigen land. China stimuleert Chinezen om naar Tibet te gaan, door hen goede banen te beloven en de regel van 1 kind per gezin in te trekken in Tibet. Want als er meer Chinezen in Tibet komen, integreren de Tibetanen snel.


Wereldbank, bevolkingsgroei in procenten, 5 oktober 2012 http://www.google.nl/publicdata/explore?ds=d5bncppjof8f9_&met_y=sp_pop_grow&idim=country:CHN&dl=nl&hl=nl&q=bevolkingsgroei+china

 Jonge mannen
In China was er rond 1950 een grote bevolkingsgroei, dit zie je in de grafiek hierboven.. Voor bevolkingsgroei heb je jongeren nodig. Je kan dus aannemen dat er rond 1949 (het jaar dat Tibet werd ingenomen) veel mannen tussen de 15 en 30 jaar oud waren. Ook was de armoedekloof groot, dit verklaart dat er onder de mensen honger naar een conflict heerst. Dit kan een reden zijn om een conflict met Tibet te beginnen. Ook is dit een reden tot verzet door Tibetanen. Want vooral jongeren verzetten zich tegen de bezetting door China.
Conclusie
Economische factoren spelen een grote rol in het conflict met Tibet. Chinezen kunnen namelijk veel geld verdienen door het waterkrachtcentrales in Tibet te plaatsen. Ook kan China Tibet gebruiken om demografische problemen (de hoge bevolkingsdichtheid) op te lossen.

 Bronnen


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Posts (Atom)